We schrijven najaar 2012. Het projectplan voor BroedplaatsZ krijgt steeds meer vorm. Naast twitteren en bloggen willen we ook een aantal deelnemers aan BroedplaatsZ gaan volgen. Om een beeld te geven van hun dagelijkse leven, met de nadruk op de manier waarop zij hun ervaringskennis inzetten. We besluiten om er één docu van te maken.

Maart 2013. De deelnemers die gefilmd gaan worden, zijn bekend. Eelco, Celia en Kevin gaan samen met Jesse van Venrooij, de filmmaker, aan de slag. Dat het geen eenvoudige klus blijkt te zijn, is al snel duidelijk. De deelnemers laten een kant van zichzelf zien die ze niet snel aan anderen laten zien. En daardoor zijn de opnames emotioneel, beladen en maakt het filmen veel los.

Juni 2013. Elmira, deelnemer van BroedplaatsZ, stapt uit het leven. Voor de docu betekent haar overlijden een breuklijn, blijkt later.

September 2013. De eerste ruwe versie is klaar. Maar nu blijkt dat de verhaallijnen zo van elkaar afwijken, dat het bijna onmogelijk is om er één docu van te maken. Dus besluiten we drie afzonderlijke portretten te maken. Er is al veel materiaal beschikbaar, maar Jesse schiet nog wat meer beelden van een aantal deelnemers.

November 2013. De eerste ruwe versie van de portretten is klaar. En dan blijkt er wéér een keuzemoment te komen. De portretten van Kevin en Celia zijn redelijk ‘rond’, die van Eelco kan twee kanten uit. En wat willen we laten zien? De kant van de ervaringsdeskundigheid, waar het allemaal om is begonnen, of de kant van de vriendschap? De kant ook van het ondraaglijke psychische lijden en van de wereld verbeteren. Na veel wikken en wegen besluit Eelco om voor de kant van de vriendschap te gaan. Wel met enige spijt omdat hij ook graag wil laten zien hoe hij zijn ervaringskennis inzet voor de goede zaak.

Kerst 2013. De portretten zijn klaar, op de laatste afwerkingen na. Het portret van Celia bekijken we samen met haar vrouw bij haar thuis. Dan blijkt ook weer hoe anders wij ‘nah’ zien, dan hoe Celia het beleeft. Tranen die geen tranen van verdriet zijn, maar van ‘overlopen’. Jesse past het portret daarop aan.

Januari 2014. Het is zover. De drie portretten zijn klaar. Nu is het kijken naar een geschikte dag en een geschikte locatie om de portretten te vertonen. En hoe doen we het? Groots en meeslepend, of toch wat kleiner, zodat er nog ruimte is voor een gesprek. Want uit voorvertoningen is wel gebleken dat de portretten indruk maken, binnen komen. En dat er soms ook wat uitleg nodig is, om te snappen wat mensen beweegt. Uiteindelijk wordt de keuze gemaakt: de feestelijke lancering is alleen bedoeld voor familie, vrienden en bekenden. En daarna mag de rest.

21 maart 2014. MFA ’t Spoor. Ruim zeventig mensen kijken ademloos naar de portretten van Kevin, Celia en Eelco. Ze luisteren stil naar de uitleg die de drie vooraf aan de vertoning van hun eigen portret geven. Een echte discussie komt er niet op gang in de zaal, maar het gesprek gaat over weinig anders na afloop. ‘Onder de indruk’ en ‘dit moet je op scholen laten zien!’, zijn enkele reacties. Indringend. Echt. Mooi.

Een last valt van de schouders van de drie geportretteerden. Maar eigenlijk begint het nu pas. Want nu gaan Kevin, Celia en Eelco de boer op met hun portret. Mensen (op scholen, bij zorginstellingen, lotgenotencontact en ga zo maar door) hun verhaal laten zien en daarna ook het gesprek aangaan.

Nieuwsgierig geworden? De portretten van Kevin en Eelco kun je vinden op hun profielpagina’s. Celia heeft er voor gekozen haar portret alleen op verzoek te tonen.

Interesse om een portret in breder verband te vertonen? Laat het ons dan weten via @broedplaatsz, #broedplaatsz of info@broedplaatsz.nl.