Als de ander probeert om mijn verhaal te begrijpen, omdat ik zelf onvolledig ben geweest en dan allerlei ‘harde’ uitspraken doet, dan is confronterend: het houdt me een spiegel voor waarin ik mezelf deels herken. Ik word vooral geconfronteerd met mijn eigen onvermogen om de dingen te verduidelijken en volledig te zijn.
Bespreekbaar of toch niet?
Een lieve vriendin belde mij uit belangstelling, maar al na vijf minuten ‘vloog ik uit de bocht’; ik verhief mijn stem en klonk geïrriteerd. In haar woorden: ‘Je zit echt niet lekker in je vel en staat écht op ontploffen’. Ik ervaar door de manier waarop zij dingen bespreekbaar wil maken een gevoel van onmacht. Ze raakt een gevoelige/verkeerde snaar waarop ik aansla.
‘Verkeerde laatje’
Het gaat erom hoe ik in bepaalde situaties kan reageren. De dingen die zij bespreekbaar wil maken, vallen bij mij als het ware in het verkeerde laatje. Dat ligt niet perse aan haar, maar aan hoe dat bij mij kan gaan. Dat is erg vervelend voor ons beiden, zeker als de vriendschap daarmee op het spel komt te staan. Het gevoel dat iemand oproept door wat hij of zij zegt, of juist niet zegt, is niet altijd juist. Dat vergeet ik soms. Het heeft vooral te maken met mijn eigen onzekerheid.
Snel fel reageren
Ik heb soms de neiging snel fel te reageren. Aan de andere kant is het de onmacht die ik in zo’n situatie voel, waardoor ik vanuit een impuls uithaal naar degene met wie ik spreek. Dit bouwt zich als het ware op in het gesprek. Met de ene persoon heb ik dit sneller dan met de ander. Het zegt vaak ook iets over mijn band met de ander. Als diegene dicht bij mij staat vind ik het belangrijk dat hij of zij mij goed begrijpt. zeker wanneer er een goede band is met die persoon. Ik reageer heftiger bij een goede vriend, vriendin of familielid dan bij oppervlakkige vrienden/kennissen of onbekenden.
Verschil in communicatiestijl
Een verschil in communicatiestijlen speelt hierbij vaak een belangrijke rol. En als de ander dan veel, voor mij, indringende en ‘moeilijke’ vragen stelt wordt het mij veel. Tegelijkertijd ben ik hard bezig om alle informatie die ik in het gesprek hoor te verwerken en te integreren met wat ik voel en wat er in mijn hoofd zit. Ik loop daardoor vast.
Problemen met emotieregulatie
Op een bepaalde manier triggeren sommige mensen mij als ik met hen in gesprek ben. Vaak ervaar ik een gevoel van onmacht en heb dan problemen om mijn emoties te reguleren. Het is dan alsof er een soort van kortsluiting/error ontstaat in mijn brein en daardoor ga ik mijn stem verheffen en raak ik geïrriteerd. Ik moet leren mijn gevoel eerst te checken bij de ander (door het stellen van vragen) in plaats van direct te reageren. Vaak lukt me dat echter op dat moment juist niet meer.
Emotieregulatie is het adequaat omgaan met je emoties en het kunnen uiten van je emoties. Wanneer er sprake is van emotieregulatie problematiek heeft iemand last van een hoge gevoeligheid voor emoties, er zijn sterke emotionele reacties op stress-situaties en er is een vertraagde terugkeer naar het basisniveau na opwinding. - PsyQ
Signaleren en anders reageren
Wellicht kan een ander proberen er meer begrip voor op te leren brengen dat het bij mij zo werkt. Wanneer hij/zij merkt dat dit niet perse iets met hem/haar te maken heeft, maar met mij. En mogelijk kan ik leren op een andere manier te proberen te reageren. Op het moment dat ik een gevoel van onmacht ervaar, is dat een signaal en op het moment dat ikzelf of de ander merkt dat ik mijn stem ga verheffen ook. Soms is het dan beter om een gesprek te beëindigen en een ander moment te kiezen.