Soms denk ik dat dat onbegonnen werk is, om mensen dingen uit te leggen. Mensen snappen het gewoon niet, verzucht ik soms. Er wordt soms bijvoorbeeld gezegd dat ik me verschuil achter mijn autisme. Misschien lijkt dat omdat ik het niet eerder benoemde en het nu ‘ineens’ als kader gebruik. Het punt is dat ik eerder mijn autisme niet specifiek benoemde, omdat ik niet goed zag dat het daaraan lag. Het niet goed kunnen filteren en ordenen van informatie en als gevolg daarvan mijn moeite in het contact met anderen.

Problemen met communicatie en het verwerken van informatie

Ik openbaarde het nu pas omdat ik me er ineens heel erg bewust van werd dat ik problemen heb met het verwerken van informatie en ook steeds meer negatieve effecten ervaarde in de communicatie met anderen. Ik liep steeds meer tegen mijn grenzen aan. Autisme is heel complex en ook niet iedere persoon met autisme is hetzelfde. In de basis geldt voor mij dat ik niet altijd direct de strekking begrijp van wat wordt gezegd of bedoeld, omdat ik de betekenis ervan bij elkaar aan het puzzelen ben. Feiten kan ik goed volgen, maar ik vat de achterliggende intenties soms niet.

Emoties uiten

Ik heb veel moeite gehad (en soms nog) om mijn emoties te begrijpen. Vooral in mijn jeugd kon ik mezelf daardoor niet goed uiten, althans niet op de juiste manier. Ik werd heel vaak meegezogen in een heftige emotie, met bijbehorende heftige reactie. Het lijkt soms alsof ik niks voel, maar ik voel van alles. Ik kan er alleen niet altijd de juiste woorden aan geven, zeker niet in situaties waarin iemand allemaal lastige vragen op me afvuurt. Achteraf of na wat contemplatie lukt dit wel. Naast mijn oog voor detail heb ik een sterk ontwikkeld analytisch vermogen. Dat helpt me vaak verder.

Gesprek durven aangaan

Ik begrijp best dat het lastig is voor anderen om hier goed mee om te gaan. Maar ‘ik sta er wel alleen voor’. Voor mij is het veel lastiger: ik heb er dag in dag uit mee te maken. Ook met de vooroordelen en het onbegrip. Ook al wordt het niet benoemd, ik voel het wel. Met elkaar moeten wij daar een weg in vinden. En vooral ook steeds met elkaar in gesprek blijven. Het gesprek durven aangaan over de manier waarop dingen gezegd (of ervaren) worden. Over hoe dat bij de ander aankomt/over komt. Waarom je voelt wat je voelt. Alleen dan kom je nader tot elkaar en ontstaat er meer wederzijds begrip.