Als ik had gekozen om alleen thuis te blijven was het ook goed geweest. N & I waren ook uitgenodigd. Ik weet dat kerst voor N helemaal geen fijne tijd is en mijn ouders mogen hun graag dus dan is het al snel geregeld dat ze in de loop van de middag zouden komen. Mijn zusje en haar vriend waren er ook en die zijn al net zo gemakkelijk als mijn ouders. Geen stress zou je dus denken.

Tja dat zou je denken. Maar toch is heel deze tijden voor mij een grote tijdbom. Geen idee waarom maar heb zo vanaf 20 december elk jaar weer het gevoel dat ik op eieren loop. Misschien dat ik toch van mezelf vind dat ik aan een bepaalde verwachting moet voldoen? Ik weet het ook niet. Sinds een aantal jaar is de zogenaamde 3de kerstdag ook een klote datum geworden, namelijk de dag dat mijn oma stierf.

Oma was oud en is heel vreedzaam heen gegaan en om eerlijk te zijn had ik na haar dood weinig moeite met alles, maar met kerst mis ik haar wel altijd extra.

Tja, heel deze periode is gewoon stress. Tel daarbij op dat ik alweer een aantal maanden niet goed in me vel zit en dan kan je jezelf misschien wel voorstellen hoe ik van binnen aan het koken ben. En bang ben dat het binnenkort tot ontploffing gaat komen. En het feit dat ik dat aan zie komen dat levert mij, je raad het al, extra stress op.

Nou ja, rustig doorgaan, proberen mijn grenzen op tijd aan te geven en mezelf te omringen met mensen die ik vertrouw en die begrip hebben voor mijn soms onverklaarbare mood-swings.

Verder rest mij niets anders dan iedereen een goed 2014 te wensen. Voor dit jaar ben ik klaar met bloggen. Voor volgend jaar heb ik er veel zin in.