Gemeentes en organisaties die hun nieuwe beleid ontwikkelen en om input vragen.

Ik probeer alles te lezen en bij te houden. Als ik gevraagd ben om mijn standpunt te geven dan geef ik het en meedenken over nieuwe beleid en het invullen ervan is iets wat ik graag doe. En er is nogal veel wat er op dit moment op ons allemaal afkomt.

Jarenlang heb ik niet kunnen snappen dat mensen niet wisten wat er allemaal speelde. Ik kon maar niet begrijpen dat ze vaak een houding hadden van “Ik zie het wel als het zover is”. Maar nu moet ik zeggen dat ik soms zou willen dat ik dat kon. Eventjes niets weten en leven bij de dag. Want soms heb ik het idee dat ik te veel weet en me daardoor ook te veel druk maak.

De oplossing? Mezelf tijdelijk wat afsluiten voor deze informatie is geen optie, want ik wil natuurlijk wel antwoorden kunnen geven op vragen die mij gesteld worden. Proberen meer afstand te nemen is ook lastig, het zijn toch  allemaal zaken die ook op mij betrekking hebben.

Wat ik nodig heb is eventjes rust. Eventjes uitvoeren wat er besloten is. Eventjes geen (grote) veranderingen in het beleid. Rust in de tent.