Mensen die stopten, het overlijden van Elmira, het gevoel dat we aan het vergaderen waren voor het vergaderen. Ik was er eigenlijk wel klaar mee.

Hoe anders kan het lopen. Ik ging vandaag weg bij Zorgbelang met nieuwe energie, ik heb er weer echt zin in. We hebben 2 nieuwe leden bij de groep gekregen. Ik heb mijn frustratie over de afgelopen jaren eruit kunnen gooien en al snel waren we volop ideeën aan het maken. En we zaten op een lijn. We willen cursussen geven, workshops, voorlichting, oftewel de boer op. Natuurlijk ook advies blijven geven waar gevraagd, of ongevraagd, maar vooral weer echt dingen doen.

Ik heb er echt zin in. waarschijnlijk houdt het wel in dat ik het er drukker mee ga krijgen, maar dan op een fijne manier die mij weer energie geeft.

Maar toch, eenmaal thuis viel ik in een dipje. Wat zou Elmira dit graag hebben gedaan. Ik mag nu gaan doen waar wij het samen zo vaak over hebben gehad. En dat voelt zo oneerlijk… We zouden dit samen doen… En hoewel we het als team gaan doen, voel ik me toch zo verdomde alleen…