Eventjes uit de ratrace van alledag. Mijn vader is er al vaker geweest. Heeft ook al vaker gevraagd of ik niet mee wilde. Tot nu toe altijd de boot afgehouden, want hoeveel ik ook van mijn vader houd, de gedachte om langer dan een paar uur met hem alleen ergens te moeten zijn hield mij tegen.

Mijn vader en ik hebben op zich een goede relatie. We houden van elkaar we zien elkaar regelmatig. Helaas lijkt mijn vader in sommige opzichten best wel op mij (of ik op hem). En dit geeft over en weer wat irritaties en troubles. Hij maakt zich zorgen om mij. En dit vind ik lastig, want ik wil niet dat mensen zich zorgen om mij maken. Hierdoor vertel ik hem vaak minder dan dat ik tegen mijn moeder vertel. Ook ziet hij minder snel als het niet geweldig gaat met mij, waar mijn moeder sneller door mijn “muurtje” heen breekt. Hierdoor is het vaak voor hem een verassing als het “mis” gaat met mij. Hij ziet het dan niet aankomen.

Vreemd genoeg lijkt het de laatste tijd wat beter te gaan. Ik weet dat hij mijn blogs en tweets leest. Hierdoor heeft hij net als iedereen een andere inkijk op mijn leven. Eigenlijk wil ik er niet te veel bij stilstaan dat hij het ook leest, maar tegelijk is het ook wel weer een fijn gevoel.

Ik heb het idee dat hij mij beter snapt. Natuurlijk nooit helemaal, maar ik snap mezelf ook niet helemaal. Het rare is dat sinds ik blog en tweet ik mijn vader ook beter lijk te begrijpen. Omdat ik meer moet stilstaan bij mijn eigen gevoelens en gebeurtenissen denk ik ook meer na wat het met andere mensen kan doen.

Maar samen in een hotelkamer, samen heel de dag optrekken en dat 4 dagen lang. Dubbel. Ik heb er echt heel veel zin in, maar zie er ook tegenop. Heel grof gezegd, als ik bij mijn ouder op bezoek ben kan ik altijd binnen 15 minuten thuis zijn. Als ik met hem een dagje weg ben, kan ik altijd uit de auto stappen en het OV naar huis nemen. Oftewel ik heb de “illusie” dat ik controle heb en elk moment kan vluchten als het me teveel word. In Zwitserland ligt dat natuurlijk wat moeilijker. Aan de andere kant denk ik dat ik een voor mij onbekendere kant van mijn vader ga zien. hij is op vakantie, meer ontspannen, in een andere omgeving. Misschien is hij wel een compleet ander mens.

Ik kies ervoor dit blog pas te plaatsen als we onderweg zijn. Ik weet dat hij dit gaat lezen als we terug zijn, maar ik ben bang dat als hij dit van te voren leest het invloed gaat hebben op onze vakantie en dat wil ik niet. Want ondanks een gezonde spanning heb ik er echt heel erg veel zin in.

0