Daar werd bloed op kweek gezet, een echo een foto een hartfilmpje, en dan ben je weer even wat weken verder. Eindelijk terug voor alle uitslagen en dan krijg je de uitslag dat ik de ziekte van lyme heb. Toen begonnen de vragen gelijk naar de arts toe: hoelang al? is de lyme nog actief? Kan ik ervan af komen? Alles wat me te binnen schoot heb ik gevraagd. Hij kon mij nergens antwoord op geven.
De enige behandeling in Nederland is antibiotica en als dat niet werkt langdurige antibiotica. Hier kon ik niets mee ik ga niet zomaar aan de antibiotica, meestal werkt dat ook niet eens omdat ik dat te vaak heb gehad. Mijn broer is in actie gekomen waar er een goede behandeling is voor lyme. Dat bleek in Duitsland te zijn daar kunnen ze veel meer uit je bloed halen en zijn ze al een stuk verder met lyme. Ook zijn daar al wel wetenschappelijke onderzoeken gedaan en in Nederland niet.
We kwamen uit bij een prive kliniek in Sittard die samenwerkt met Duitsland. Deze Arts vertelde me dat wanneer je weerstand heel laag is je dan kans kan krijgen op lyme. er zit een heel traject met ontsteking allergieën enz voor en daarna zou je door een besmette teek daas horzel pas lyme kunnen krijgen. Eerst moest volgens haar de basis goed zijn om de medicatie voor lyme op te nemen in mijn lichaam.
Uit de verschillende onderzoeken kwam chronische pfeiffer, herpes bij mijn longen, kattenkrabziekte en actieve lyme. Mijn afweer systeem maakte over uren en moet eerst tot rust komen. Nu aan de probioatica, deze week met een medicijn beginnen om de virussen (chronische pfeiffer en herpes) vast te bestrijden. Op al mijn vragen heeft ze een antwoord. Zelf heeft ze ook lyme gehad en is zich daarom hierin gaan specialiseren.
De 19de gaan we kijken wat we tegen de lyme gaan doen.
Ondanks alles ga ik toch tevreden daar weg. Het is behandelbaar. Dan gaat de bacterie in rust. Dat wil niet zeggen dat het weg blijft maar mochten de klachten terug komen wat kan als de bacterie weer wakker word wat zou kunnen door stress enz. dan is het een kwestie van een belletje.
Blij ben ik wel, blij dat ik niet jaren heb hoeven zoeken naar een juiste behandeling. Blij dat mijn broers dit voor mij willen betalen want je krijgt niets vergoed. Blij dat het behandelbaar is.
Ik moet vaak gaan rusten in de middag maar nu ik weet dat het een naampje heeft leg ik mij daar bij neer en mag ik van mijzelf slapen.