Harde muziek en door en was toch fijn.
Als ik me kwaad maak lijkt het een stuk sneller te gaan al was ik er helemaal kapot van,
Daarna te moe om verder ook nog maar iets te doen toch niet helemaal gezond dan?
Terwijl ik goed slaap ben ik al weken moe,
Er zit een langdurige ontsteking in me en een fors vitamine d te kort dus er is een rede toe.
Dus een op mijn manier rustig weekend mocht van mijzelf wel een keer,
Ik zal Bonnie niet zijn als het toch anders liep zoals meestal weer.
En dan gaat de telefoon met het bericht dat iemand die voor mij ook een vader figuur is een herseninfarct heeft gehad.
Hij ligt in het ziekenhuis in Tiel en het gaat niet al te best,
Gelijk schiet ik vol. Vol met onmacht, boosheid, verdriet en het moe zijn.
Mijn hoofd gaat met mij aan de loop en alle beren zie ik op de weg langsgaan.
‘stel dat’, en dan, wat nu? Ik ben te moe om auto te gaan rijden. De niet gek te krijgen vriend van me zegt we rijden zo samen wel aan.
Die dag gaat het redelijk met hem maar ben niet gerust gesteld,
87 is een man van de dag word me verteld.
Zondag maar weer die kant op rijden dan,
Het gaat een stuk minder en word een beetje bang.
Dan komt de maandag, de dag waar ik naar uit heb gekeken om erbij te mogen zijn,
Met een bus vol jongeren naar Den Haag waar ze hun verhaal kunnen delen hoe fijn?
Ik haal ergens toch de energie vandaan om er te zijn,
Te doen wat ik zou doen en doet voelt erg fijn.
Van mijn werk krijg ik altijd positieve energie,
Ja, het vraagt soms ook wat van me maar dat geeft nie..
De jongeren genieten ze hebben hun verhaal kunnen delen en worden serieus genomen,
Tijdens het eten bel ik even naar Tiel hoe het daar is.
Het gaat niet goed hij is warrig en heeft het zelf door,
Dat is het moment waarop ik breek en de tranen gaan stromen, de collega’s wisten ervan en waren er weer voor mij en de tranen mochten komen.
Ik merk dat dingen delen erg belangrijk is zodat de ander weet wat er speelt. Normaal zou ik een schakel maken en de tranen verdringen,
Dat gaat niet meer de collega’s zijn te vertrouwd geworden wat natuurlijk positief is een teken van vertrouwen en veilig voelen en er ook met tranen mogen zijn,
Dat is wel positief een nieuwe stap en achteraf heel fijn.
Dan krijg ik nog eigen voorbeelden, tips en een arm, wat wil ik nog meer?
Een dag van blijdschap en verdriet geluk en pijn,
Als alles zou lopen zoals ik zou hopen zou ik Bonnie niet zijn.
En ja, thuis voor mijn partner en collega’s is het maar zelden saai, makkelijk of 1 tonig als ik er ben,
Je weet nooit hoe ik het kantoor of mijn huis in ren.
Ik doe mijn best, vecht dagelijks en weet dat ik dit werk nodig heb om te zijn en te delen wie ik ben.
Ja, ik ben iemand met een extra uitdaging,
Maar dat houdt ook het leuke erin.
Ik begon te schrijven met een traan,
maar nu staat er een lach op mijn gezicht. Ondanks een slechte nacht en om 04.00 al beneden was pak ik ook deze dag weer met 2 handen aan.
Vaak lukt het wel, soms ook even niet,
Dan geluk en dan verdriet.
Door alle mensen op alle vlakken om mij heen blijf ik op de been,
Blijf ik staan en vind daardoor energie om door te gaan.
Dank Jullie wel daarvoor!!
Het altijd wat nooit saai mens..