Wat zou ik nog meer wensen zou je je afvragen,
Dit is alleen maar de buitenkant van Bonnie want er waren heel veel donkere dagen.
Ik ben geadopteerd toen ik 3 maanden werd,
Ik ben op het vliegveld van Mauritius op het vliegtuig naar Amsterdam gezet.
Dan gaan de jaren voorbij in een fijn gezin,
Je word volwassen gaat uit huis en doet je ding.
Tot het op je 20ste op een avond niet meer ging,
Angst, stemmen, hallucinaties en dingen die je niet zou willen dromen,
Ja dat is mij overkomen.
Jaren als zombie met 20 pillen door het leven,
Toch heeft het mij uiteindelijk nieuwe inzichten en mogelijkheden gegeven.
Leren omgaan met je kwetsbaarheden,
In gesprek gaan met andere over je verleden.
Vechten, vechten tegen je behandelingen nee durven zeggen, niet luisteren en dingen toch gedaan,
Dat is onder andere de reden dat ik ben blijven staan.
En ja, vaak heb ik genoeg aan mijzelf om te zorgen dat ik blijf staan,
Ondertussen ook tijd maken om met je vrienden en familie om te gaan.
Er zijn altijd onverwachte dingen die er nog eens bijkomen van je omgeving,
Een zieke een sterfgeval, ja zo gaat het leven.
Rust, ritme en regelmaat is wat ik nodig heb om te functioneren,
Dat zijn wel de 3 lastigste om mee te balanceren
Helaas kan je nu niet alles plannen wat er gebeurt op een dag,
Wel probeer ik elke dag af te sluiten met een lach.
Nu durf ik terug te kijken, open te zijn en dingen uit te spreken,
Huilen mag tegenwoordig ook.
Mijn masker hoeft niet meer op ik ben nu eenmaal wie ik ben en daar deal je mee of niet,
Ik pas mij niet meer aan aan hoe een ander mij graag ziet.
Werken aan mijzelf, vechten, vallen opstaan en weer doorgaan,
De volgende dag er weer met frisse moed tegenaan.
Blij door mijn minder leuke ervaringen, heb vele lessen mogen leren,
Ik kan zeggen dat ik weet wie ik ben en zou het niet meer om willen keren.