Voor vele gezinnen is dit oud nieuws. Miljoenen Nederlanders en miljarden mensen wereldwijd zullen thuiszitten. Dit zal dus nog bijna vijf weken duren. Minimaal. In het voorjaar, toen dit ook het geval was, was ik onzeker en bang. Bang om ziek te worden, maar ook bang hoe ik het zou gaan doormaken, dat thuiszitten.
Mijn echtgenoot kon, op een paar weken na, gewoon doorwerken, omdat thuiswerken voor hem geen optie is. Maar ik, die gewend was om een keertje naar Zorgbelang te gaan, een boodschapje te doen of een keer bij iemand koffie te gaan drinken, kortom de krenten in de eenvoudige pap, moest ineens helemaal omschakelen. En dat kan ik ook zo goed … not.
In plaats van versoepelingen met de kerst, moeten we thuisblijven. Ik zal me weer mentaal schrap moeten zetten. Het leek een droom voor veel mensen, in het voorjaar. Thuis werken, veel samen met het gezin. Het leek zo ideaal. Nu, ruim negen maanden verder, is het verre van ideaal, maar nog steeds aan de orde.
En dan denk ik aan al die mensen, voor wie ‘thuis’ een koud tentje is, ergens op een Grieks eiland, of een in elkaar getimmerd armzalig hutje in een krottenwijk. Als ik daaraan denk, ga ik toch anders die vijf weken in.
Soms komen de muren op me af, maar ik ben wel blij dat ik muren heb. Het zijn mijn eigen muren. Ik hoef niet op weg naar het ongewisse. Ik hoef ook niet ergens in een stalletje te overnachten, net als die timmerman met zijn meisje, 2020 jaar geleden. Ik zit warm en droog. Wat zeur ik nog.
Ik realiseer me dat deze pandemie op vele vlakken een regelrechte ramp is. Een afgrijselijke ramp. Met ruim anderhalf miljoen overledenen. Anderhalf miljoen lege stoelen dit jaar met Kerst. Plus de overledenen wiens overlijden een andere oorzaak had.
Laten we allemaal ons best doen om dit virus een halt toe te roepen.
Dat gezegd hebbende, geeft me de moed om ook deze weken goed door te komen. Zoals Mark al zei: “We komen hier doorheen, met elkaar en voor elkaar.”
Ook in dit lastige jaar komt de ‘verlosser’. In de meest kwetsbare vorm die je maar bedenken kunt: een klein kindje. Dat zal ons nieuwe hoop en perspectief moeten geven. Dat zal er ook zijn, ondanks dat het er nu even niet op lijkt.
Ik wens jullie allemaal een goede kerst toe. Een Kerstmis om nooit meer te vergeten. Een kerst met echte aandacht voor elkaar:
We mogen elkaar niet vasthouden, maar laten we elkaar vooral ook niet loslaten.
Zalig Kerstmis!
Arnie