Volgens hen begint medezeggenschap vooral in het één-op-één contact met een begeleider en is het een wisselwerking, waarbij oprechte aandacht, de tijd nemen voor de ander, onbevooroordeeld zijn en elkaar serieus nemen centraal staan. Oneindig beseffen dat de cliënten plus hun welbevinden ronduit het allerbelangrijkste zijn. De ander op gelijkwaardige wijze begrip, steun en vertrouwen gunnen.
De zorgdriehoek, een veelgebruikt model (met de cliënt in de top en verwanten en zorgprofessionals in de benedenhoeken) om de samenwerking tussen cliënt, familie en zorgverlener verbeteren en ondersteunen met als doel goede zorg, vinden deze cliënten niet heel herkenbaar in de praktijk. Het draait om de cliënt, dus zet de zorgontvanger centraal! Daaromheen in een tweede cirkel de verwanten en zorgprofessionals. Beide cirkels met stippellijnen; dan hoeft niemand zich opgesloten te voelen.
Handgetekende zorgcirkel
Visuele weergave
Rens Rodolf, persoonlijk begeleider dagbesteding Artenzo Breda, heeft in opdracht van het eerdergenoemd cliëntengroepje meerdere computertekeningen gemaakt om dit vorm te geven. Dat was een lang proces, want het merendeel vond de eerste tekeningen mooi, maar veel te vol, te druk ogen.
Met veel geduld is men op een krachtige boom met iets minder symbolen uitgekomen:
#Medezeggenschapsboom
De ‘Medezeggenschapsboom’ is een boom van betekenis, een boom (lees: cliënt) om serieus rekening mee te houden. Zo kunnen de tandwieltjes gezien worden als wisselwerkingen, de oren voor echt luisteren naar de ander, het oog voor onbevooroordeeld kijken en je gezien voelen, de pijlen voor keuzemogelijkheden, enzovoorts.
Hoe laat jij de boom terugkomen in jouw werk?
Wat zie jij als zorgprofessional in de ‘Medezeggenschapsboom’? En wat zien jouw cliënten, hun sociaal netwerk en jouw collega’s in deze ‘Medezeggenschapsboom’? Het advies van ons als cliënten van Amarant Groep: ga daarover met elkaar in gesprek en vraag wat zij belangrijk vinden. Durf!