Ervaringsverhaal Linda: eigen keuzes maken in het leven

ProfielfotoNic Vos de Wael 27-09-2023
378 keer bekeken 1 reacties

Toen Linda in dagbehandeling volgde was er een medecliënt die voor haar omgeving verborg dat ze in de psychiatrie zat. Ze zei tegen haar omgeving dat ze iedere dag de deur uitging om een cursus te volgen. Linda: “Die schaamte ken ik niet. Het is juist een teken van kracht als je hulp zoekt.”

Geen euthanasie, maar beschermd wonen

Linda heeft een lange geschiedenis in de psychiatrie. De ervaringen met dagbehandeling zijn van lang geleden. We beginnen dit verhaal zes jaar terug, toen Linda ambulante hulp kreeg van het Team voor de Toekomst van het Leger des Heils. Ze was er slecht aan toe en wilde eigenlijk alleen maar dood. Haar wens was om op een humane manier te sterven en ze dacht aan de Levenseindekliniek. Tegenwoordig heet dat het Expertisecentrum Euthanasie. Linda vindt dat een goede instelling. “Ze helpen je niet zomaar met sterven, ze promoten het niet. Ze gaan heel zorgvuldig te werk en onderzoeken eerst met jou of er geen alternatieven zijn.”

Er vond een gesprek plaats met diverse hulpverleners. Linda was er op dat moment slecht aan toe en kon haar situatie moeilijk overzien. De hulpverleners kwamen toen met het voorstel van beschermd wonen bij de Zeeuwse Gronden. Dat zou beter passen, daar zou ze zorg op maat krijgen. Linda dacht: dit is het laatste wat ik ga proberen.

Alles uit handen genomen

Tijdens haar verblijf in beschermd wonen is Linda voor een belangrijk deel hersteld. Toch heeft ze daar ook veel slechte ervaringen opgedaan. “De Zeeuwse Gronden maakt je wereld heel klein. Ze nemen je alles uit handen en willen dat je alleen gebruikmaakt van hun zorgaanbod.”

Linda huurde zelf van de woningbouw en ging ervanuit baas in eigen huis te zijn, maar dat bleek niet zo vanzelfsprekend te zijn. “Het was mijn appartement, maar zij hadden regels hoe vaak iemand mocht blijven slapen en ze wilden weten wie dat dan was. Maar ik ga toch geen toestemming vragen of mijn kinderen bij mij mogen slapen? De afspraak was: zorg indien nodig en waar nodig. Maar zij regelden alle afspraken voor me. Dan kreeg ik de mededeling dat er een afspraak met de psychiater voor me stond.” Toen Linda een keer pijnstillers voorgeschreven kreeg voor een ontstoken pees, moest zij die afgeven. Op een gegeven moment had ze veel pijn en vroeg ze om een pijnstiller. “Toen was er een jong meisje dat tegen me zei: ‘nee Linda, je denkt toch niet dat ik je die kan geven?’ Het was vooral de toon waarop ze dat zei, die me gekwetst heeft.”

Toen Linda dit soort zaken aankaartte is de begeleiding haar wel anders gaan benaderen. Maar ze zag dat de omgang met andere bewoners niet veranderde. Die gaven soms al hun regie uit handen en werden alleen afhankelijker.

Af en toe een dag onder de dekens

Linda heeft bij de Zeeuwse Gronden onder meer equitherapie gevolgd, dat is therapie met paarden. Daarnaast heeft ze taxivervoer gedaan voor andere cliënten van de instelling. Ze bracht mensen van en naar dagbesteding of naar een afspraak met hun behandelaar. Hiermee verdiende ze een euro per uur. “Het was heel schokkend toen iemand tegen me zei dat ik wel blij zou zijn eigen geld te verdienen. Eén euro per uur! Ik had het bijna teruggegeven. Ik heb vroeger zelf in de zorg gewerkt en een normaal salaris gehad.”

Dat Linda herstelde tijdens haar verblijf in beschermd wonen is voor een belangrijk deel te danken aan een psychiater van de Zeeuwse Gronden die haar verwees naar een collega in een kleine praktijk die trauma-expert was. “Dat is mijn redding geweest. Ik heb er verschillende behandelingen gehad en daardoor kon ik weer verder in mijn leven. Af en toe heb ik nog een slechte dag, maar dat weet ik nu en dan mag ik van mezelf ook onder de dekens kruipen.”

Ook waardering voor begeleiders

Ondanks de slechte ervaringen heeft Linda ook veel waardering voor sommige begeleiders gehad. Met haar eerste persoonlijk begeleidster sprak ze vaak om half 8 ’s morgens af. Dan hadden ze nog even samen tijd voordat de dienst begon en de telefoon van de begeleidster aanging. Enkele begeleiders namen Linda in vertrouwen en vroegen soms advies.

“Een medebewoonster met wie ik veel contact had wilde dood. Ze wilde naar de snelweg, maar ik zei: ‘dat ga je niet doen!’ Uiteindelijk heeft ze euthanasie gekregen. Omdat ik haar goed kende, wist ik wat er ging gebeuren. Ik was er zelf liever open over geweest, maar mocht er niet over spreken met medebewoners. Maar ik heb veel waardering hoe het team in die tijd naast de vrouw is gaan staan, daar mogen ze trots op zijn. Toen de vrouw overleden was hebben ze met mij overlegd hoe ze de andere bewoners zouden informeren. Ik zei: ‘doe het niet in het weekend, want dan is er minder begeleiding om mensen op te vangen’. Daar hebben ze toen naar geluisterd.”

Hoog tijd voor zelfstandig wonen

Linda’s psychiater vroeg op een gegeven moment waarom ze daar nog woonde. Ze vond het niet gezond om in een omgeving te blijven met alleen mensen met zware psychische problemen. Linda zelf had inmiddels weer zin in het leven. En bij beschermd wonen was inmiddels zoveel gebeurd dat zij er niet meer wilde blijven. “In de coronatijd heb ik vijf weken in quarantaine gezeten. Daarna wilden ze dat je één persoon opgaf die nog langs zou mogen komen. Maar ik heb twee kinderen. Buiten wandelen mocht ik alleen onder begeleiding van een begeleider, niet met iemand die ik zelf koos.”

Het was dus hoog tijd voor Linda om de stap naar zelfstandig wonen te gaan maken. Team Thuis zou haar daarbij begeleiden. Maar de eerste afspraak werd zo gepland dat ze er zelf niet bij kon zijn. Team Thuis heeft toen aan Zeeuwse gronden duidelijk gemaakt dat Linda er de volgende keren wel bij moest zijn.

Een ander probleem was dat Linda inmiddels een Wlz-indicatie had. De begeleiding van Team Thuis is alleen bedoeld voor mensen die vanuit de Wmo beschermd wonen of opvang krijgen en vandaaruit de stap naar zelfstandig wonen willen maken. Linda had de Wlz-indicatie in 2021 gekregen, maar de aanvraag was volledig buiten haar omgegaan. Ze kwam er pas achter dat ze in de Wlz zat, toen ze opeens een veel hogere eigen bijdrage moest betalen: 172 in plaats van 19 euro in de maand. Haar bewindvoerder vroeg haar wat er aan de hand was.

Nooit getekend voor Wlz-aanvraag

Linda heeft ook nooit getekend voor een Wlz-aanvraag. Ze is wel eens gevraagd om iets te tekenen, maar heeft toen naar haar bewindvoerder verwezen. De Zeeuwse Gronden heeft toen een ander document met Linda’s handtekening gebruikt om de aanvraag in te dienen. Het CIZ, dat beslist over Wlz-aanvragen, heeft later toegegeven dat dit een verkeerd document was en dat de indicatie nooit had mogen worden afgegeven. Linda weet van andere bewoners dat ze onder druk zijn gezet om een handtekening te zetten. Anders kun je hier niet blijven wonen, was het verhaal.

Hersteltalent heeft Linda ondersteund om van de Wlz-indicatie af te komen, maar daarvoor was wel medewerking van de Zeeuwse Gronden nodig. Dit heeft uiteindelijk negen maanden geduurd. Linda: “Toen ik al zelfstandig woonde was het nog niet geregeld. In het begin bood Zeeuwse Gronden mij nog ambulante begeleiding aan voor anderhalf, twee uur in de week. Maar op een gegeven moment is dat stopgezet. Andere begeleiding was niet mogelijk zolang ik nog een Wlz indicatie had. Maar ik had wel een overeenkomst met Team Thuis en de woningcorporatie met de voorwaarde dat ik begeleiding thuis zou ontvangen. Dus was ik bang dat ze me het huis uit zouden zetten. Gelukkig zat ik toen niet helemaal zonder hulp, want ik kreeg nog behandeling van de psychiater.”

Fraude

De Wlz is in januari 2023 beëindigd. Sindsdien ontvangt Linda begeleiding thuis van een andere organisatie, Weerwerk. Daarvoor heeft ze eerst een site geraadpleegd met informatie over verschillende zorgaanbieders. Ze had ook kunnen kiezen voor een vrijgevestigde hulpverlener, maar dan zou ze geen garantie hebben gehad op vervanging bij ziekte of vakantie. De psychiatrische behandeling is in inmiddels beëindigd.

Terugblikkend op de aanvraag voor Wlz spreekt Linda over fraude: “Ik vind het moeilijk dat ze daarmee wegkomen. Er is heel veel geld mee gemoeid. Hoe kan zoiets gebeuren, vraag ik me af, terwijl er andere mensen zijn die geen thuiszorg krijgen omdat er te weinig geld is.”

 

Linda is een gefingeerde naam. Ze wil liever niet dat dit verhaal met haar eigen naam verschijnt.

 

Afbeeldingen

Reageren

Velden met een * zijn verplicht.

Anti spam controle

We gebruiken CAPTCHA als controlemiddel om spam tegen te houden. Vink de checkbox aan om door te gaan. Mogelijk wordt er gevraagd om bepaalde afbeeldingen te selecteren.
 
Een momentje...

Annemiek

28-09-23 om 16:15

Dapper dat je dit verteld Linda yes

Onze socials: 

Broedplaats Zorg


Zorgbelang Brabant|Zeeland

 Onze locaties: 

 Ringbaan Zuid 44
        5022 PN  Tilburg
        E: info@zorgbelang-brabant.nl
        T: +31 (0) 13 594 21 70
 Stationsplein 21
        4461 HP Goes
        E: info@zorgbelang-zeeland.nl
        T: +31 (0) 113 203 200

BroedplaatsZ logo

 
Cookie-instellingen